تعدادی از مداخلات درمانی در کمک به جوانان مبتلا به ADHD موثر است. درمان شناختی رفتاری (CBT) می تواند به ایجاد عزت نفس، کاهش افکار منفی و بهبود مهارت های حل مسئله کمک کند. CBT همچنین می تواند به افراد در یادگیری خودکنترلی و بهبود مهارت های اجتماعی کمک کند.برای مشاوره در مورد راههای درمان بیش فعالی کودکان اینجا کلیک کنید

والدین می توانند با آموزش مهارت های مدیریت والدین یاد بگیرند که چگونه رفتار فرزندان خود را بهتر مدیریت کنند. مربیان می توانند برنامه هایی را برای جوانان مبتلا به ADHD طراحی کنند تا به جای شکست، موفقیت را تشویق کنند و هر گونه ناتوانی یادگیری مشترکی را که دانش آموزان ممکن است داشته باشند، مانند مشکل در خواندن، برطرف کنند. کودکی که مبتلا به ADHD تشخیص داده می شود و به طور مناسب درمان می شود، می تواند زندگی پربار و موفقی داشته باشد.

اگر با جوانانی که دارای ADHD هستند (یا کسانی که فکر می کنید ممکن است داشته باشند) کار می کنید یا داوطلب می شوید، این نکات ممکن است مفید باشد:

• محیطی ساختار یافته و تا حد امکان قابل پیش بینی برای فرد فراهم کنید.
• به وضوح از قبل به شخص در مورد هر گونه تغییر در روال خود هشدار دهید.
• فضایی آرام و آرام بدون حواس‌پرتی بیش از حد بصری فراهم کنید.
• مکالمات را با خطاب قرار دادن مستقیم به فرد، با استفاده از تماس چشمی آغاز کنید. قبل از صحبت کردن، صبر کنید تا او توجه کند.
• به جای صدور چندین درخواست در یک زمان، دستورالعمل ها را یک مرحله در یک زمان ارائه دهید. از شخص بخواهید دستورالعمل ها را برای شما تکرار کند.
• قوانین واضح و ساده ارائه کنید. قوانین را در جایی که قابل مشاهده است پست کنید.
• دریابید که فرد در چه چیزی خوب است و آن را در فعالیت ها بگنجانید.
• از شخص بپرسید که فکر می کند چه کمکی می کند.

در محیط کلاس درس:

• دوره های کاری کوتاه را ارائه دهید.
• تکالیف را به واحدهای کوچک و قابل مدیریت تقسیم کنید.
• دانش آموز را جلوی کلاس و به دور از عوامل حواس پرتی بنشینید.
• برای تست‌ها وقت بیشتری بگذارید و هر بار یک برگه از یک آزمون چند صفحه‌ای را پخش کنید.
• هر تکلیف را چند بار چه به صورت شفاهی و چه کتبی به اشتراک بگذارید.
• از دانش آموز بخواهید از برنامه ریز روزانه استفاده کند تا کارهایی را که انجام داده و هنوز باید انجام دهد، ثبت کند.
• دانش آموز را تشویق کنید تا از وسایل کمکی برای مقابله با علائم استفاده کند، مانند گوش گیر برای جلوگیری از حواس پرتی یا توپ استرس برای بازی به جای بی قراری.
• برای یک کودک کوچکتر، کارهای ساده ای را تعیین کنید تا بتواند در اطراف حرکت کند و احساس مفید بودن کند.